Architektura krajobrazu obecna była w miastach przez wieki. Na jej tle miejskie nieruchomości zawsze prezentowały się najbardziej okazale, uwypuklana była jej krasa. Ten typ architektury rozwijał się przez lata, dostosowywał się do stylów architektonicznych, które panowały w architekturze na przestrzeni wieków. Tak na przykład ogrody, które zaliczane są do najważniejszych elementów tego rodzaju dziedziny nauki w okresie dominacji baroku charakteryzowały się przykładaniem dużej uwagi do zachowania zasad geometryczności. Były tworzone na bazie wnętrz pałacowych. W takim przypadku można się domyślić, że cechowały się one przede wszystkim przepychem, ale jednocześnie oznaczały harmonię oraz porządek. Ówcześnie architekci krajobrazu szczególną uwagę przykładali do takich aspektów jak efekty optyczne oraz efekty wodne obecne w realizacjach pod postacią kanałów oraz murków oporowych. Dodatkami, które wprowadziły dynamikę do aranżacji okazały się rzeźby. Elementami wnoszącymi ożywienie stały się także fontanny. Ogrody barokowe zajmowały dość duży obszar. Najbardziej znane znajdują się w Wersalu. W przypadku do Polski najbardziej znane są ogrody wilanowskie. Tutaj architektura krajobrazu widoczna jest w pełnej krasie.